Azemina Merdžić (78) iz Gostilja kod Srebrenice i ovog je puta blagovremeno obavila sve ramazanske pripreme u kući i dvorištu.
Nana Azemina posti od svoje sedme godine, ali žali što se zbog koronavirusa teravih-namazi neće moći klanjati u 12 obnovljenih srebreničkih džamija i musali Memorijalnog centra, pored 6.643 bijela nišana žrtava srebreničkog genocida iz 1995.
Pored svakodnevnog učenja Kur'ana, nana Azemina uz ramazan iz ruku ne ispušta ovu svetu knjigu. Uči Ja'sine i Fatihe za svoje najmilije i sve šehide, a najviše Boga moli da nakon 25 godina pronađe barem jednu kost svog sina Azmira.
Sjeća se iz mlađih dana, a tako je i danas, da muškarci nakon iftara, popijene kahve i klanjanja akšam–namaza odlaze u džamije na teravih-namaz, a nakon toga druže se skoro do sehura.
Ženska druženja u kućama traju kraće, jer su domaćice u obavezi pripremiti sehur. Kaže da je u tradiciji Bošnjaka iftar više od večere poslije posta.
Spremaju se posebna jela, a to je prilika da se pozovu rodbina, prijatelji i komšije na zajednički iftar, opušten razgovor i sijelo, gdje se govori o ramazanu iz mladosti, kada se po žegi žnjela pšenica i postilo, a usred njive sazrele crvene trešnje. Sjeća se da su ih brali po mraku, poslije iftara.
Molimo dragog Boga da nani Azemini podari lijepog zdravlja i dug život.
/avaz.ba/podrinjemedia.ba
/E.B.