Danas se obilježava 26. godišnjica jednog od najvećih zločina u opkoljenom Sarajevu za vrijeme agresije na Bosnu i Hercegovinu od 1992. do 1995. godine. Petog februara 1994., nekoliko minuta poslije podne, s položaja Vojske Republike Srpske iz pravca Mrkovića ispaljena je granata koja je na asfaltu unutar zelene pijace Markale eksplodirala u trenutku kad je na pijaci bilo nekoliko stotina građana.
Toga dana ubijeno 68, a ranjena su 144 građana Sarajeva.
Tog dana ubijeni su: Senad Arnautović, Ibrahim Babić, Mehmed Baručija, Ćamil Begić, Emir Begović, Vahida Bešić, Gordana Bogdanović, Vaskrsije Bojinović, Muhamed Borovina, Faruk Brkanić, Sakib Bulbul, Jelena Čavriz, Almasa Čehajić, Zlatko Čosić, Alija Čukojević, Verica Ćilimdžić, Smilja Delić, Ifet Drugovac, Dževad Durmo, Fatima Durmo, Kemal Džebo, Ismet Fazlić, Vejsil Ferhatbegović, Dževdet Fetahović, Muhamed Fetahović, Ahmed Fočo, Majda Ganović, Isma Gibović, Rasema Hasanović, Alija Hurko, Mirsada Ibrulj, Mustafa Imanić, Rasema Jažić, Razija Junuzović, Hasija Karavdić, Mladen Klačar, Marija Knežević, Selima Kovač, Ibro Krajčin, Sejda Kunić, Jozo Kvesić, Numo Lakača, Ruža Malović, Jadranka Minić, Safer Musić, Nura Odžak, Mejra Orman, Hajrija Oručević, Seid Prozorac, Smajo Rahić, Igor Rehar, Rizvo Sabit, Zahida Sablja, Nedžad Salihović, Hajrija Smajić, Emina Srnja, Džemo Subašić, Šaćir Suljević, Hasib Šabanović, Ahmed Šehbajraktarević, Bejto Škrijelj, Junuz Švrakić, Pašaga Tihić, Munib Torlaković, Ruždija Trbić, Džemil Zečić, Muhamed Zubović i Senad Žunić.
VIDEO:
Poseban elaborat
Merisa Karović-Babić iz Instituta za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu, koja se bavi istraživanjem zločina u opkoljenom Sarajevu, kaže za “Dnevni avaz” da je tada od eksplozivnog i rasprskavajućeg djelovanja granate, prema podacima iz Kliničkog centra, Državne bolnice i bolnice Francuskog bataljona u Sarajevu, kao i iz pokopnih društava u Sarajevu, ubijeno 67, a ranjeno 139 civila.
Od posljedica ranjavanja na liječenju u Hamburgu umrla je još jedna osoba, što ukupno čini 68 ubijenih.
Neposredno nakon masakra, ističe, uslijedile su burne reakcije, prvenstveno srpskog i srbijanskog vojnog i političkog rukovodstva u pogledu negiranja odgovornosti za ispaljenje granate, uz sramno vrijeđanje digniteta žrtava i njihovih porodica konstatacijama da se radilo o “tekstilnim i plastičnim lutkama”.
Zaključci o krivici
– Zaključke o krivici skoro 10 godina nakon zločina dalo je Pretresno vijeće ICTY-ja u predmetu “Stanislav Galić” konstatacijom kako je granata na pijacu “van svake razumne sumnje namjerno ispaljena s teritorije pod kontrolom SRK”, što je potvrdilo i Žalbeno vijeće ICTY-ja u navedenom predmetu – naglašava Karović-Babić.
Zločinac Stanislav Galić za ovaj i druge zločine koje je počinila vojska kojom je komandovao, osuđen je pravosnažnom presudom 2006. na kaznu doživotnog zatvora.
/avaz.ba