U periodu između 26. i 27. juna 1992. godine, iz naselja Kozluk kod Zvornika deportovana su 1822 bošnjačka civila.
Naredbu za deportaciju je potpisao je komandant brigade tzv. “Vojske Republike Srpske” za Birački kraj, Svetozar Andrić. U dokumentu koji je dotični potpisao je naređeno da se Bošnjaci (tada nazivani Muslimanima) iz cijele opštine isele organizovano, da žene i djeca mogu biti deportovani, a da se muškarci smjeste u logore radi razmjene.
Fadil Banjanović, tadašnji predsjednik mjesne zajednice Kozluk je 26. juna 1992. godine pozvan u lokalnu policijsku stanicu gdje su mu Branko Grujić, predsjednik tzv. “Srpske opštine Zvornik” i poslanik SDS-a – Jovo Marjanović naredili da odmah pozove narod da se okupi u dvorištu Doma kulture gdje ih čekaju autobusi i kamioni koji će ih negdje odvesti.
Grujić i Marjanović su mu, svjedočio je Banjanović, rekli da je “situacija teška” i da više nemaju kontrolu nad paravojnim formacijama koje bi mogle da dođu u selo i sve ih pobiju.
Banjanović je tada poslao ljude sa megafonom da pozovu mještane da se okupe pred Domom kulture. Kozluk je tog dana bio prepun vojnika, policajaca i paravojnika u različitim uniformama, a u centru su bili oklopni transporteri i tenkovi.
Pored stanovnika Kozluka ista naredba bila je i za stanovnike Skočića.
Neke kuće su zapaljene dok su oni još bili tu. U tom haosu bilo je i pucnjeve. Ranjen je Galib Hadžić.
Kada su se mještani okupili, pročitan im je dokument tzv. “srpske teritorijalne odbrane” u kojem je stajalo da im je na “njihov izričit zahtjev odobreno iseljenje, pošto ne žele da budu mobilisani u muslimanske oružane snage”.
U dokumentu je takođe stajalo i da se svi dobrovoljno odriču svoje imovine u korist tzv. “Republike Srpske”.
U konvoju od 17 autobusa i tri kamiona sa prikolicama, prebačeni su preko Drine u Srbiju: prvo u Loznicu, odatle u Rumu gdje su pretovareni u stočne vagone i vozom prevezeni do Subotice i smješteni u logor na Paliću. U svim etapama puta, dočekivali su ih grupe četnika koji su ih gađali kamenjem, udarali motkama, zlostavljali ih i na različite načine ponižavali.
Na Paliću su ostali dok im nije osiguran odlazak u treće zemlje.
