Na današnji dan prije 31. godinu život za Domovinu Bosnu i Hercegovinu dao je gazija Juso Mandžić.
Juso Mandžić je rođen 17. jula 1951. godine u Dugom Polju, opština Srebrenica od oca Idriza i majke Muške.
Tu je proveo djetinjstvo i bio je najstariji u porodici koja je imala devetoro djece. Imao je petoricu braće i tri sestre.
Bio je majstor u građevini. Vojni rok je odslužio u ratnoj mornarici četiri godine koliko se tada služilo u tom rodu. Nakon odsluženja vojnog roka zapošljava se u fabrici “Cinkara” u Potočarima, a privatno je radio i građevinske poslove.
Bio je vrstan lovac i u slobodno vrijeme se bavio tom aktivnošću. Posebnu pažnju je posvetio lovačkim psima goničima i zbog toga je volio lov. Tu ljubav je premio i na mlađeg brata Smaju pa su često zajedno lovili. LJudi ga pamte kao velikog i plemenitog čovjeka, jer je bio veoma društven i svima je pomagao.
Sa obzirom da je bio lovac i imao svoje lovačko naoružanje, a samim tim i veliko iskustvo oko rukovanja oružjem to ga je početkom agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu stavilo u prvi plan.
Tako će u grupi od devetorice dobrovoljaca biti i najveći autoritet. U toj grupi od devet boraca su bila i Jusina četiri brata, sin i trojica komšija.
Agresori su znali odakle im prijeti najveća opasnost pa su i prvi napad izveli upravo na kuću Mandžića
Slabo naoružani branitelji su bili primorani povući se prema Budaku, a onda praćeni granatama dalje je prema šumi. Ubrzo pronalaze legendarnog Nasera Oricća i udružuju se sa njim, te formiraju u grupu od dvadesetak boraca
Narod zbog straha u početku nije pomagao onima koji su pod svaku cijenu htjeli braniti domovinu, ali kako su agresori bili sve brutalniji prema Bošnjacima bez obzira na to da li pružili otpor ili ne, narod je shvatio da se mora braniti. Suočeni sa sve većim brojem agresorskih napada nad civilima, mještani okolnih sela su za tražili zaštitu od Naserove grupe, pogotovo nakon što se pročulo da je ova grupa zaustavila pljačkaša u Potočarima.
Ubrzo se formiraju linije po okolnim mjestima, a Juso je formirao liniju na Palama i brzim napredovanjem branilaca ubrzo se širi slobodna zona, pa se jedan dio branilaca spušta da uspostavi i liniju Budak koja presijeca putnu komunikaciju Bratunac – Srebrenica.
Juso je učestvovao u mnogim akcijama ofanzivnim i defanzivnim, također se stavljao na raspolaganje civilima i predvodio grupe u Dugo Polje da noću izvlače hranu.
Na svoj poslednji zadatak Juso odlazi 29. septembra 1992. godine. Tog maglovitog dana računajući na maglu spušta se u polje sa grupom civila po hranu. Agresori ga primećuju i mučki je pogođen snajperskim hitce. Bio je to šok i nevjerica, kao i velika tuga među saborcima.
Iza ovog gazije ostala je supruga sa dvoje maloljetne djece.
U toku agresije na RBiH iz ove hrabre porodice poginuo je i otac Idriz i brat Salan, dok su trojica braće više puta ranjavani dajući tako veliki doprinos za domovinu.
Njegovi saborci ga pamte kao velikog čovjeka i velikog humanistu.
/TV Podrinje